-
1 zarzucić
zarzucać k-u jemandem vorwerfen, jemandem vorhalten; an jemandem aussetzen; (zrezygnować) aufgeben, verwerfen;zarzucać na ramiona über die Schulter werfen;zarzucać ręce na szyję die Arme um den Hals schlingen;zarzucać pytaniami mit Fragen überschütten;zarzucać rynek (I) den Markt überschwemmen (mit D); v/i pojazd schleudern;samochód zarzucał das Auto kam ins Schleudern -
2 zarzucać
zarzucić worek na ramię den Sack über die Schulter werfen2) ( ubierać się w coś) umhängen, überwerfen3) ( wypełniać czymś) überhäufen, bedecken\zarzucać coś papierami/kwiatami etw mit Papieren/Blumen bedecken5) ( oskarżać)\zarzucać komuś coś jdm etw vorwerfen [ lub zum Vorwurf machen]nic mu nie można zarzucić man kann ihm keinen Vorwurf machen [ lub nichts vorwerfen]6) ( naddawać na zakręcie) pojazd: schleudern, ins Schleudern geraten7) ( rzucać coś na odległość)zarzucić wędkę die Angel auswerfenzarzucić komuś ręce na szyję jdm um den Hals fallen -
3 zarzucać
zarzucać k-u jemandem vorwerfen, jemandem vorhalten; an jemandem aussetzen; (zrezygnować) aufgeben, verwerfen;zarzucać na ramiona über die Schulter werfen;zarzucać ręce na szyję die Arme um den Hals schlingen;zarzucać pytaniami mit Fragen überschütten;zarzucać rynek (I) den Markt überschwemmen (mit D); v/i pojazd schleudern;samochód zarzucał das Auto kam ins Schleudern
См. также в других словарях:
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
zarzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zarzucaćam, zarzucaća, zarzucaćają, zarzucaćany {{/stl 8}}– zarzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zarzucaćcę, zarzucaćci, zarzucaćrzuć, zarzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wędka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wędkadce; lm D. wędkadek {{/stl 8}}{{stl 7}} przyrząd do łowienia ryb, składający się najczęściej z kija (wędziska), żyłki, spławika i haczyka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarzucić wędkę. Łowić ryby na wędkę. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wędka — ż III, CMs. wędkadce; lm D. wędkadek «przyrząd służący do amatorskiego łowienia ryb, składający się zwykle z wędziska, żyłki, spławika i haczyka, na którym umocowuje się przynętę» Wędka spławikowa, spinningowa. Wędka z kołowrotkiem. Łowić ryby na … Słownik języka polskiego
